Trzynaste stulecie — kalendarium, cz. 4

Ostatnia część Roczników Midgardzkich. Przynajmniej na razie ostatnia, bo chwilowo zrobiłem sobie przerwę od mega-kampanii. Duża część z opisywanych tu wydarzeń rozegrałem samodzielnie za kulisami. Akcję udało się doprowadzić do 1260 roku. 

1251. Czarny Rycerz zrzuca bombę atomową na Piekło. Starożytne miasto Chaosu zostaje zniszczone. Zatonięcie Wyspy Strachu i całego archipelagu. Wielkie powstanie przeciwko Kafarom na wschodnim wybrzeżu Magicznego Świata. Kafarowie uciekają do Nyzy, Indoczechy odzyskują niepodległość, Czarny Rycerz zostaje wybrany królem.

Drużyna pod dowództwem Gotreka i Feliksa zdobywa Czarny Zamek w Dorzeczu Gromu. Ginie Wincenty z Dieselburga. Uwolnienie Harkona, Guntera i Ulryka z zamkowych lochów.

Lord Dagon na czele połączonych wojsk północy (Julinian, barbarzyńców, Transylwańczyków oraz Hiperborejów) po raz drugi najeżdża Ostland. W decydującej bitwie ginie wielki książę i kwiat rycerstwa. Zajęcie Wilkogrodu i wielka czystka wśród arystokracji. Barbarzyńcy z Marchii Zachodniej ponownie uznają władzę Dagona, forty w Dorzeczu Gromu kapitulują bez walki. Harkon ucieka przez Magiczne Wrota, zaś Dalibor i Septimus (wraz z Gotrekiem i Feliksem) wyrąbują sobie drogę na południe.

Septimus przejmuje zamek Jakora, a za zgromadzone łupy odkupuje od barona Zardoza zamek Huldra. Zardoz odchodzi na południe, gdzie w rejonie Tusculum rozpoczyna tworzenie armii potworów.

Dalibor na czele małej floty odpływa za morze. Dociera do swojej ojczyzny (na wschodnim wybrzeżu Magicznego Świata), gdzie zostaje ogłoszony księciem.

Bruno bada Dolinę Matki na zachodnim wybrzeżu Wielkiej Wyspy. Odnalezienie wraku statku kosmicznego, którym na planetę przybyli Vendor, Vestor, Vasileus (Papatryfon) i inni wielcy czarodzieje. Bruno teleportuje się do Miasta Robotów i przekazuje Vendorowi wymontowany z wraku reaktor atomowy.

Czarodziejka Indira otwiera przejście z Midgardu przyszłości do Candidy.

 

1252. W Magicznym Świecie Kafarowie (oraz Nyzanie i resztki Piekielników) zajmują Międzyrzecze, a następnie podbijają Krainę Magicznych Wrót i zamek Yanardag. Śmierć prawowitego Władcy. 

Harkon ucieka balonem na zachód, rozbija się na pograniczu Nowej Kurlandii. Dociera do Zimowiszcza, gdzie z pomocą Olgierda rozpoczyna poszukiwania dyskietki Thaddeusa (czarodzieja zaginionego lata temu w podziemiach), by wchłonąć zapisane na niej doświadczenie. Udaje się zdobyć artefakt, ale wskutek działania przebiegłego wirusa to Harkon zostaje nadpisany przez Thaddeusa.

Rycerze Ziem Jałowych (wszyscy z wyjątkiem panów zamkowych Septimusa i Fryderyka) ruszają do Tusculum, gdzie niszczą armię potworów i zabijają barona Zardoza. Ostateczna śmierć Gerwazego i Ronana. Donal otrzymuje kasztelanię Tusculum jako lenno.

Gobliny z Gór Opuszczonych najeżdżają kasztelanię Lake Shore, niszcząc 1/3 terytorium, ale zostają rozbite w wielkiej bitwie. Ginie baron Flawiusz Konstantyn, komes Haakon obejmuje władzę.

Żona Fryderyka Złotoustego, lady Marcelina z zamku Aeravir, rodzi córeczkę i umiera w połogu.

1253. Kafarowie (i wszyscy inni chaosyci z Magicznego Świata oraz podbite przez nich plemiona) przechodzą przez Magiczne Wrota do Ostlandu. Otrzymują od Dagona nadania w Dorzeczu Gromu.

Nieumarły lord Alaxus odbudowuje swoją potęgę w Dolinie Czarnoksięskich Królów. Wszyscy pozostali przy życiu członkowie bractwa Rycerzy Ziem Jałowych (Septimus Aurelius, Fryderyk Złotousty, Bruno i Donal z Tusculum) oraz Gunter i Ulryk wyruszają, by rozprawić się z pradawnym złem. Niszczą armię mechanicznych gigantycznych minotaurów i w bezpośrednim starciu unicestwiają Alaxusa. Ostateczna śmierć Guntera i Fryderyka, Ulryk spada w przepaść do podziemnej rzeki, Septimus zostaje księciem i panem krainy Barbarzyńskiego Księcia, Bruno otrzymuje zamek Drogat.

Ulryk zostaje wyrzucony na brzeg w Nowej Kurlandii, gdzie przyłącza się do Olgierda. Na czele licznej drużyny ruszają w góry do siedziby Króla Węży o 12 łbach. Udaje się go zabić, ale przeżywa tylko Olgierd. Zdobywszy wielkie skarby, przez morze i Wielki Step po wielu perypetiach dociera do krainy Barbarzyńskiego Księcia, gdzie otrzymuje od księcia Septimusa nadanie ziemskie.

1255. Gurczen po śmierci teścia zostaje wybrany archontem Republiki Chanii. Jego szwagier Olimpiusz, wyznaczony wielkorządcą zamorskiej kolonii Candidy, podnosi bunt i ogłasza się suwerennym księciem.

Wojna midgardzka. Połączone siły Dulmerii i Burbezji, Braunsztynu i Candidy atakują Midgard. W starciu z hordą orków pod wodzą Ata-Orka ginie król Henryk z Tudorowa i wielu rycerzy. Kapitan Jastrząb (dowódca jazdy midgardzkiej) pokonuje rycerzy Candidy i bierze Olimpiusza w niewolę. Indira sabotuje jugernautę i stacza pojedynek z Fedorą Czarną. Czarodziejki zabijają się nawzajem. Rycerze Braunsztynu zajmują Midgard. Zawarcie pokoju: król Artur (syn Henryka z Tudorowa, nowy władca Dulmerii i Burbezji) rezygnuje z pretensji do Braunsztynu i Pogranicza, Thirion Gitte zostaje koronowany na króla Braunsztynu, ojciec Radeusz przyjmuje tytuł papieża i osiada w Midgardzie.

Rozpoczęcie odbudowy Antiochii.

1258. Nazdak III Maza zabija czarodzieja Vendora, uruchamia opcję atomową i ucieka przez teleport. Zniszczenie Miasta Robotów, zatonięcie Wielkiej Wyspy. Z kataklizmu ratuje się niecała 1/3 populacji republiku Chanii i księstwa Iraklionu. Większość uchodźców pod wodzą Gurczena ląduje na kontynencie i dociera do Antiochii. Reszta płynie do Candidy i korzysta z gościny Olimpiusza.

Horda Ata-Orka pustoszy prowincję midgardzką. Upadek kasztelanii w Mokrym Dworze. Kapitan Jastrząb zabija Ata-Orka i wraca z posiłkami z Midgardu, niszcząc doszczętnie hordę.

1259. Nazdak III Maza w podziemiach Antiochii odnajduje grobowiec Jezusa Pornosa i otrzymuje od widma wielkiego maga ze starożytności Czarny Miecz Śmierci. Następnie dociera do Midgardu i morduje Ojca Radeusza, po czym ucieka w nieznane. Władzę w Midgardzie przejmuje kapitan Jastrząb.

Król Thirion I przekazuje Gurczenowi zamek Rambo wraz z przyległościami.

Uchodźcy z Wielkiej Wyspy, którzy schronili się w Candidzie, zajmują opuszczoną kasztelanię w Mokrym Dworze i proklamują powstanie nowego księstwa Heraklionu.

Bruno rusza na południe. Po wielu przygodach pozyskuje pomoc tamtejszych lordów przeciwko zagrożeniu ze strony lorda Dagona.

1260. Zakończenie odbudowy Antiochii.

Najazd Wielkiej Armii północnych barbarzyńców i chaosytów pod wodzą lorda Dagona na kraje południa. Koalicja prowadzona przez Rycerzy Ziem Jałowych stawia im czoła. Bitwa pod Lake Shore kończy się zwycięstwem Dagona. Giną Septimus Aurelius, Olgierd Mądry, komes Haakon oraz Gotrek i Feliks. Oblężony w twierdzy Bruno negocjuje rozejm. Dagon zajmuje terytorium kasztelanii Lake Shore i część ziem Barbarzyńskiego Księcia aż po rzekę Nesser (wraz z zamkiem Jakora oraz okręgami Cumry, Ogon i Angleae). Bruno zostaje nowym księciem w pozostałej części krainy, panem na zamkach Huldra, Drogat i Aeravir oraz opiekunem dzieci Aureliusza (oraz Fryderyka Złotoustego). Płaci okup za jeńców, którzy powracają do domu. Donal pozostaje kasztelanem Tusculum, zaś wszechmistrz Szczuron otrzymuje w nadaniu gród kasztelański w Waniewie.