Trzynaste stulecie — kalendarium, cz. 2

Rzecz dzieje się w odległej przyszłości na innej planecie, zamieszkanej przez potomków kolonistów z Ziemi. Rozwinęli oni zaawansowaną cywilizację, która następnie osunęła się, wskutek bliżej nieznanego kataklizmu, w mroki Nowego Średniowiecza. Druga część kalendarium obejmuje zdecydowaną większość naprodukowanego przez lata materiału. Przyznaję, że zdecydowanie lepiej wygląda to w arkuszu kalkulacyjnym, w osobnych kolumnach dla każdego kontynentu/regionu i kolorkami dla kampanii/cyklu. 

1241. Początek kampanii Pustkowie Piktów. Kolejne drużyny żądnych wrażeń śmiałków przechodzą przez Rzekę Gromu w rejonie miasta Scandavia w Marchii Zachodniej (Westermarcku), by na terytorium piktyjskim szukać Tajemniczych Złotych Miast. Na tym etapie najważniejszą postacią jest czarownica Barbara. Bazami wypadowymi są trzy nadgraniczne forty (Novum Castrum I–III).

Początek kampanii Stary Świat. Drużynka pod wodzą Gunthera i Ulryka toczy boje z chaosem w mrocznych lasach Marchii Wschodniej (Ostlandu), walnie przyczyniając się do zwycięstwa w wielkiej bitwie pod Siedmioma Dębami (Siebeneichen). Głównym wrogiem drużyny jest wojownik chaosu Wincenty z Dieselburga.

1242. Kontynuacja kampanii piktyjskiej. Większość awanturników ginie (w tym Barbara). Największą sławę zdobywa heroina Gerda, jednym z jej towarzyszy jest Kommodus.

W Ostlandzie grupka śmiałków wpada na ślad mrocznego kultu szczuroludzi w lochach pod stołecznym Wilkogrodem (Wolfenburgiem). Wszyscy giną w konfrontacji z szarym prorokiem. 

Stowarzyszenie Umarłych Awanturników pod dowództwem Belomira przybywa na wyspę Julin w poszukiwaniu insygniów koronacyjnych Bolesława Chrobrego.

1243. Wojna domowa w Królestwie Dulmerii i Burbezji. Król Ryszard III Petrus zostaje pokonany i ucieka na południe, przechodząc przez magiczną barierę otaczającą Braunsztyn. Władzę obejmuje zwycięski pretendent Henryk z Tudorowa.

Gurczen odnajduje się na tajemniczej wyspie pośród Karmazynowej Toni (jest to zrujnowane imperium Algol w odległej przyszłości albo alternatywnej rzeczywistości). Do drużyny przystępują Tomasz Wieczór, Dalibor Zabójca Robotów, antykleryk Wolfgang Paszczak, mag Stefan Czarny Zwierz (potem zwany Białym Duchem, a jeszcze później Mrocznym Szponem) oraz Ślimak (czyli reinkarnacja / symulakrum Nazdaka). Pojawiają się czarodziej Vestor, patriarcha Pan Jaweł (zmarł) oraz Ojciec Radeusz z Syriusza. Awanturnicy uciekają z wyspy, zmuszeni jednak do zawarcia paktu z demonem Barłogiem. Stefan zostaje rozerwany na strzępy przez Wielkiego Przedwiecznego, zaś Dalibor przechodzi przez inny teleport i trafia do Miasta Robotów na Wielkiej Wyspie. Rządzący nim czarodziej Vendor skazuje bohatera na pobyt w Piekle.

Grupa Gurczena przybywa do Piekła. Dołącza do niej mag Harkon. Przez 100 dni śmiałkowie przeżywają niesamowite przygody. Ich głównym wrogiem staje się wiedźmak (warlock) Myszon Miodek oraz wielki wojownik Rycymer. Piekło zostaje zaatakowane przez karną ekspedycję Prawa. Nieumarły lord Agar zabija Archanioła i przejmuje władzę w Piekle, wypędzając Barłogi. Harkon ginie, Paszczak zostaje wciągnięty do innego wymiaru, a Dalibor przeteleportowany w nieznanym kierunku. Zabity zostaje również Nazdak II Ślimak, ale prałat Athelstan (który przez jakiś czas towarzyszy drużynie) wykrada jego ciało i przekazuje złemu czarodziejowi Vasileusowi Paptryfonowi wraz z urną zawierającą prochy pierwszego Nazdaka. Gurczen i Tomasz Wieczór przy pomocy czarodzieja Chromaga z Candidy uciekają z Piekła.

Rycymer, Athelstan i Myszon Miodek przyłączają się do Papatryfona i na pokładzie stacji kosmicznej planują, jak podbić całą planetę (albo ją zniszczyć).

Zawiązanie bractwa Rycerzy Ziem Jałowych, złożonego z wskrzeszonych weteranów, poległych na pograniczu piktyjskim. Dowódcą Septimus Aurelius. Inni prominentni członkowie bractwa to m.in. Fryderyk Złotousty, Baltazar Czarny Rycerz, Oktawian, Donal z Tusculum i Bruno. Rycerze odbywają służbę w słynnej Twierdzy na Pograniczu.

W Ostlandzie Gunther łączy siły z Daliborem, wskrzeszonym Harkonem, Gerdą, Kommodusem i Andreą. Po wielu perypetiach i ciężkich bojach, w których niejednokrotnie los drużyny wisi na włosku, udaje się pokrzyżować plany wyznawców chaosu, zabić szarego proroka i pokonać wielkiego demona Żabola. Giną m.in. Gerda, Gunther i Harkon.

Na wyspę Julin przybywają m.in. Koltyn i Graham, a także Andrea i Kommodus. Odnalezienie insygniów Chrobrego. Drużyna zostaje jednak zdziesiątkowana, z oryginalnego składu Stowarzyszenia przeżyli tylko Belomir i Strzygimił. Samson zostaje uprowadzony w podziemia i zostaje sługą Matki-Ptakowężycy.

1244. Sklonowanie Nazdaka przez Vasileusa Paptryfona. Powstaje Nazdak III Maza.

Gurczen i Tomasz Wieczór przeżywają przygody w baronii Braunsztynu. Bronią grodu przed wojskami Czarnego Rycerza z Polanicy. Wieczór ginie w bitwie o Braunsztyn. Papatryfon i Vestor zabijają się nawzajem, ginie też Myszon Miodek. Głównym wrogiem staje się android Xander Cracco, ale ginie z ręki Gurczena. Smok zostaje zabity, a klątwa ciążąca nad krainą zdjęta. W walce ginie król Ryszard III Petrus. Czarny Rycerz na mocy porozumienia zostaje baronem, Ojciec Radeusz tworzy w Polanicy państwo kościelne i rozpoczyna badania nad wodami geotermalnymi i budowę radiostacji.

Lord Dagon, władca wyspy Julin, zdobywa miecz chaosu i zostaje opętany.

Drużyna Belomira przechodzi przez magiczny portal i trafia do Midgardu przyszłości, skąd po wielu perypetiach (ginie Strzygimił) i odkryciach (m.in. wpadają na ślad prałata Athelstana) udaje się uciec z pomocą czarodziejki Indiry. Zaraz po powrocie wpadają w ręce Dagona. Biskup Belomir odmawia konwersji na satanizm i zostaje ścięty. Andrea i Kommodus zostają uwięzieni w lochach Julina, gdzie spotykają Koltyna.

W Ostlandzie Ulryk i kilku innych przechodzi przez portal do Magicznego Świata, by w krainie Magicznych Wrót koło zamku Yanardag szukać pierścienia życzeń (potrzebnego do odczynienia nieudanego wskrzeszenia Gunthera). Wszyscy giną, ale ich śladem podążą Dalibor, który zdobywa pierścień, zleca budowę pomnika samego siebie i wraca do Ostlandu. Wkrótce kraina Yanardag zostaje podbita przez czarownicę Hülyę (demilicza). Obalenie posągu Dalibora.

Rycerze Ziem Jałowych przybywają do Transylwanii z misją zgładzenia hrabiego Breguli. Muszą jednak złożyć broń i opuścić krainę.

1245. Czarodziej Chromagar z Candidy ginie podczas rozbrajania mechanizmu zniszczenia planety, zainstalowanego na stacji kosmicznej Papatryfona. Resztki stacji rozbijają się na terytorium Pogranicza. Rycymer, Athelstan i Nazdak ratują się i docierają do Midgardu.

Gurczen odwiedza Dulmerię i Burbezję, gdzie składa urnę z prochami Ryszarda III Petrusa. Następnie rusza na Pogranicze. Ratuje księcia Odrowąża, otrutego przez prałata Athelstana. Potem zabija demona Barłoga, broni opactwa w Starorzeczu przed odłamem plemienia Mamutów. Lady Astryda Rambo niszczy Nowy Midgard, ale ginie z ręki Gurczena w bitwie pod Trzema Czarnymi Piramidami. Gurczen zostaje panem na zamku Rambo.

Jugernauta Fedory Czarnej z Midgardu pustoszy południowe Pogranicze. Upadek księstwa Odrowąża i opactwa w Starorzeczu. Zniszczenie królestwa krasnoludów z rodu Kimczi oraz królestwa gnomów. Gurczen z pomocą niebieskich smoków usiłuje zniszczyć jugernautę, ale ledwo uchodzi z życiem.

Athelstan podróżuje do przyszłości, zdobywa tam pierścień życzeń i powraca. Wraz z Rycymerem uciekają z Midgardu do Nyzy i ogłaszają jej secesję od Piekła.

Samson zostaje wysłany przez Matkę-Ptakowężycę do Nyzy, gdzie spotyka Paszczaka i kilku innych. Razem badają podziemny świat. Śmierć Paszczaka i Grahama.

Ojciec Radeusz zdobywa nadajnik, kończy budowę radiostacji i zakłada rozgłośnię.

Rycerze Ziem Jałowych bezskutecznie poszukują w Hyperborei legendarnej Żelaznej Korony Hiperborejów.