Wojna w Magicznym Świecie

Kolejny z serii tekstów podsumowujących moją mega-kampanię. Opisane tu wydarzenia rozegrały się na drugim kontynencie zwanym Magicznym Światem, głównie na jego wschodnim wybrzeżu i w centrum. Część treści znajduje się już na blogu w postaci komentarzy. Uznałem, że warto zebrać je w jednym miejscu (po drobnych poprawkach i uzupełnieniach). 

Czarny Rycerz vel Czarnobrody (były baron Braunsztynu) po nieudanej próbie puczu w Ludowej Technokratycznej Republice Algolu uprowadził miniaturowy okręt podwodny i uciekł za morze do Indoczech. Przyłączył się do ruchu oporu przeciwko Kafarom i Piekielnikom, którzy zdominowali krainy na wschodnim wybrzeżu Magicznego Świata. Podążając za wskazówkami Mistrza Elona, słynnego wynalazcy, Czarny Rycerz odnalazł trzy prastare artefakty, ukryte w ruinach na pustyni, wyspie i w górach.

Mistrz Elon złożył artefakty w jedną całość, dołożył czip wykradziony przez Czarnego Rycerza z zaawansowanego technologicznie Algolu i w ten sposób skonstruował bombę atomową. Czarny Rycerz odbył samotny lot i zrzucił bombę na Piekło. Miasto zostało zniszczone. Zginęło ok. 50 tys. mieszkańców, a także cały garnizon (tysiąc wojowników), przepadło 6 okrętów, życie postradał również naczelny wódz Kafarów. Opad radioaktywny spustoszył pobliskie Piekiełko, w panice opuszczone przez mieszkańców, którzy uciekli w góry.

Wyspa Strachu pod wpływem fali sejsmicznej rozpękła się i zapadła w morską kipiel. Zginęli wszyscy mieszkańcy wyspy. Uśpiony wulkan obudził się i wybuchł, wywołując tsunami. Fala zmiotła archipelag Skalak u wybrzeży Indoczech. Katastrofę przeżyło ledwie 500 wieśniaków, rozbitków uratowała nadpływająca ze wschodu flota pod dowództwem Dalibora (3 okręty).

Grzyb atomowy na horyzoncie był umówionym znakiem. W miastach i twierdzach na wybrzeżu wybuchło powstanie, którego ofiarą padło kolejnych kilkuset okupantów. Pozostali w nieładzie wycofali się za góry do księstwa Nyzy, ostatniego bastionu chaosytów w tej części świata. Ostatecznie przetrwało blisko 2,5 tys. wojowników kafarskich i piekielnych. Ciągle stanowiło to znaczącą siłę, ale ich potęga w regionie została złamana.

Czarny Rycerz w uznaniu swoich zasług zdobył wreszcie upragnioną koronę: został ogłoszony królem Indoczech. Pod jego władzą znajdują się miasta Litovel i Popowice wraz z przyległościami (ok. 20 tys. mieszkańców). Tymczasem Dalibor dopłynął do Daliborii, swojej ojczyzny, położonej w południowej części Wschodniego Wybrzeża. Daliboria dzieli się na dwie części: górną i dolną. Obie do niedawna pozostawały pod władzą Kafarów i Piekielników. Mieszkańcy Daliborii pozdrawiają powracającego z dalekich wojaży herosa i wybierają go swoim księciem. Tu kończy się wątek Dalibora.

Geografia Magicznego Świata

Księstwo Nyzy (część upadłego Królestwa Piekła) okazało się zbyt małe, aby pomieścić wszystkich uciekinierów. Postanowiono podbić słabe kraje na zachodzie. Mieszkańcy dwóch grodów w puszczy Międzyrzecza od razu poddali się chaosytom, ale prawowity władca Krainy Magicznych Wrót (zwanej czasem krajem Yanardag) ani myślał o tym słyszeć.

Na wyprawę wojenną wyruszyło 1500 zbrojnych (Piekielników, Kafarów i Międzyrzeczan). Przeciw tej sile władca mógł przeciwstawić niecałe pół tysiąca wojów (autochtonów oraz Bałkańczyków i Indoczechów, którzy uciekli wcześniej przed Kafarami). Podczas przeprawy przez góry obrońcy wciągnęli wroga w zasadzkę: pozwolono przejść przedniej straży (ok. 500 wojów), a następnie zawalono wąskie przesmyki, odcinając główne siły. Zaskoczoną przednią straż otoczono i bez trudu rozbito (1/3 zabitych, reszta w pętach). Następnego dnia zamierzano rozprawić się z uwięzioną w pułapce na przełęczy resztą napastników. 

Niestety, Indoczesi okazali się nielojalni (mieli w pamięci zdradę Bałkańczyków i wypędzenie swojego księcia Yasera, który zginął potem w Międzyrzeczu). Wskazali wrogom tajne ścieżki przez góry. Gdy nad ranem władca spostrzegł nadciągający orszak, podjął decyzję o odwrocie. Piekielnicy oblegli oba zamki (dawniej zwane Zamkiem Upiora i Zamkiem Wampirów). Bałkańczycy bez walki poddali jeden z nich w zamian za obietnicę darowania życia. Autochtoni ze swym władcą na czele byli jednak nieprzejednani. Rozpoczął się szturm. Od kamieni, strzał i ognia, a potem w bezpardonowej walce o każdą basztę, odcinek muru i komnatę padło wielu Piekielników (ostatecznie blisko 250 zabitych), ale wyrżnięto wszystkich obrońców, a władcę wrzucono do dołu z wężami. 

Pozostali przy życiu mieszkańcy krainy złożyli hołd Piekłu i wskazali Magiczne Wrota, prowadzące na inny kontynent, a konkretniej do Ostlandu (Gunderlandu), opanowanego przez lorda Dagona z Julina i Hiperborejów. Udało się nawiązać kontakt i dojść do porozumienia, na mocy którego lud Piekielników (pomniejsze plemiona górali i leśników prędko zatraciły swoją tożsamość) został zaproszony do Starego Świata. W ten sposób Magiczny Świat znacznie się wyludnił (ubyło 17,5 tys. mieszkańców), zaś pod władzą Dagona znalazły się trzy wielkie ludy, nie licząc mieszkańców podbitych krain położonych w dorzeczu Gromu: Marchii Zachodniej i Ostlandu.

DAGONIA
	Julinianie	Hiperboreje	Piekielnicy	RAZEM
Zbrojni	2802	3620	2785	8824
Pozostali	7600	10800	14660	33060
RAZEM	10402	14420	17445	41884