Poziom energii życiowej – zasada domowa do OD&D

W kampanii OD&D, którą obecnie prowadzę (zbiorczy raport ukaże się niebawem), postanowiłem wprowadzić nowy parametr dla postaci graczy. Jest to poziom energii życiowej, niezależny od poziomu doświadczenia oraz punktów życia/trafień/wytrzymałości (Hit Points). To pokłosie moich ostatnich rozważań nad istotą Hit Dice (link) oraz utratą (wyssaniem) poziomu w starym D&D (link).

Przypomnijmy: poziomy życia (Life levels) pojawiły się w grze przygodowej Outdoor Survival. Postać gracza (każda startuje z 6 punktami życia), usiłująca przetrwać w dziczy, traci cenne poziomy wskutek głodu i pragnienia oraz tzw. spotkań, czyli losowych przygód (link). Wraz z utratą życia postać porusza się coraz wolniej i w końcu umiera z wycieńczenia, jeśli nie zdoła dojść do końca mapy.

Najpewniej pod wpływem tej właśnie gry Richard Snider, uczestnik kampanii Blackmoor, w swoim wariancie zasad (tzw. RSV) wprowadził nową cechę postaci: poziom energii życiowej (Life energy level). RSV nie został jak dotąd opublikowany w całości, ale odkrywca manuskryptu Daniel H. Boggs uchylił rąbka tajemnicy (link). Wiemy, jak wyglądała procedura losowania startowej energii życiowej (skądinąd niezbyt jasno opisana, co zostawia pole do interpretacji). Wiemy, że była ona czymś zasadniczo innym od HP. Wiemy wreszcie, że energia mogła zostać utracona wskutek ataków wichtów (zmór).

Jak już wyżej wspomniano, w bieżącej kampanii każda postać otrzymała nową cechę: Energię Życiową. Zostawiam dosłowne tłumaczenie, choć niewykluczone, że dobrym zamiennikiem byłaby tu słynna Żywotność (w znaczeniu: "duży zasób sił biologicznych"). Nietrudno zauważyć, że przetrwanie postaci zależy teraz od dwóch zmiennych. Hit Points mają znaczenie tylko w walce – są to odwaga, rany i zmęczenie (guts and stamina). Energia życiowa jest natomiast terminem dość pojemnym i obejmuje wszystkie inne przykrości, które mogą spotkać awanturnika w ponurym świecie niebezpiecznych przygód. Zawsze dziwiło mnie, dlaczego wojownik wyższego poziomu ma większą szansę na przetrwanie upadku z dziewiątego piętra albo po rozgryzieniu kapsułki z cyjankiem. Ataki istot nieumarłych nie redukują punktów doświadczenia, ale wciąż są ogromnie niebezpieczne, bo potrafią prędko zakończyć karierę najmocniejszego wojownika.

Na razie zasada jest w fazie testów i na pewno będzie wymagała poprawek. Po kilku sesjach mogę jednak powiedzieć, że sprawdza się całkiem nieźle. Nie wykluczam zresztą, że w przyszłości Energia Życiowa zastąpi u mnie również HP. Warto wspomnieć kazus wojownika z 17 HP, ale tylko 1 poziomem energii życiowej, który został zaskoczony przez podwodnego węża, sparaliżowany jadem i wciągnięty w głębiny. Jego los pozostaje niewyjaśniony.

Energia życiowa w OD&D

Zasady ogólne

- gracz rzuca 1d6. Jeśli wypadło 1-3, ma prawo do powtórzenia rzutu, ale musi uznać drugi wynik (nawet, jeśli był niższy od pierwszego);

- nie można mieć więcej niż 6 poziomów energii życiowej;

- jeśli postać straci wszystkie poziomy (tzn. spadnie do zera), jest wyczerpana, nieprzytomna lub ciężko ranna (w zależności od okoliczności) i nie jest w stanie działać normalnie. Przez dwa tygodnie musi odpoczywać (nie może uczestniczyć w przygodach), a następnie losuje nową wartość energii życiowej;

- jeśli energia życiowa spadnie poniżej zera, postać umiera (może być wskrzeszona);

- w niektórych sytuacjach przed utratą energii życiowej może chronić kondycja (withstand);

Zdobywanie Energii Życiowej

- przy każdym awansie;

- wielkie wyczyny (np. pokonanie Balroga);

- miejsca specjalne (np. modlitwa w sanktuarium św. Jana Nepomucena);

Utrata Energii Życiowej

- głód, pragnienie;

- trucizny, choroby;

- petryfikacja, polimorfia;

- wyssanie przez nieumarłych;

- upadki, lawiny, spadające drzewa, ruchome piaski, szok termiczny i inne niebezpieczne wypadki;

- zgony.