Bitwa o Ostland i ucieczka z tropiku

Niniejszy wpis ma charakter dość hermetyczny. Powstał głównie na potrzeby obiegu wewnętrznego dokumentów, abym za parę lat pamiętał, co się działo i na czym stanęło. Mojej mega kampanii stuknęły 293 sesje.

Dorzecze Gromu (czyli kraina obejmująca dwie prowincje: Ostland i Westermarck) zostało najechane przez chaotycznego lorda Dagona, ongiś władcę wyspy Julin, a następnie Pogranicza i Transylwanii, który zdobył Żelazną Koronę Hiperborejów i zjednoczył Północ.

Początkowo planowałem rozegranie dużej bitwy z wykorzystaniem figurek (m.in. po to wytrwale je zbierałem przez ponad rok!), ale ostatecznie zdałem się na rzut 2d6, przyjmując następujące stawki:

Rzut 2d6	Efekt
2	Totalna klęska Prawa, imperium upada pod ciosami najeźdźców
3-5	Najeźdźcy odnoszą wielkie zwycięstwo i podbijają Dorzecze Gromu, dokąd przenoszą centrum swojego państwa
6-8	Bitwa nie przynosi rozstrzygnięcia
9-11	Najeźdźcy zostają pobici, imperium odzyskuje ziemie Pogranicza i odbudowuje Twierdzę
12	Totalne zwycięstwo Prawa, Dagon ginie, jego armia idzie w rozsypkę, a imperium przyłącza Transylwanię

Na kościach wypadło 3. [dodatkowy rzut sprawdził morale tych barbarzyńców, którzy wcześniej przeszli na stronę imperium i zostali osiedleni w Westermarcku: 3, słabo, więc poddali się Dagonowi bez walki] 

Ponownie rozegrałem samodzielnie serię epizodów (poprzednią opisałem tutaj). Drużyna NPC w składzie: Gotrek (D 6), Feliks (F-M 7), Szara Kocica Naph (F-W 7), Oliwia (F-W 6), Drucillo (F-M 6), Verginh Solt (F-M 4) i Ivord Jussa (F-M 4) stawiła czoło licznym złym lordom, wysokim złym księżom, antyherosom i potworom. Potyczki toczyły się w formie kampanii, tzn. z przerwami na leczenie i wskrzeszenia (dużo wskrzeszeń!). Tym razem przeciwnicy w większości nie mieli własnych HP. Jest to na pewno bardzo wygodne, ale chyba robi się zbyt prosto. Ostatecznie polegli: Kocica, Drucillo i Feliks (ten ostatni zdezintegrowany po otrzymaniu cięcia mieczem chaosu). Pozostali dołączyli do "prawdziwych PC", czyli Septimusa Aureliusa (F-M 8) oraz Dalibora (F-M 7).

I tu do gry wkroczył Jacek, oryginalny gracz prowadzący postać Dalibora, który dał się namówić na ostatnią sesję. Grupka śmiałków przedzierała się przez ogarnięty wojenną pożogą kraj, starając się ocalić jak najwięcej skarbów. Podczas sesji przeszliśmy w ekspresowym tempie przez 192 pola na mapie heksagonalnej, zapełniając je na bieżąco (1-3 nic, 4 potwór, 5 potwór + skarb, 6 pułapka + skarb; pułapki były automatycznie rozbrajane przez Gotreka). Według przyjętej taktyki, walki toczyliśmy dopiero wtedy, gdy nie było innego wyjścia (na ogół zaskoczenie + negatywna reakcja). Do końca dotarli tylko Dalibor, Aureliusz i Gotrek. Uciekli na południe, do krain, gdzie utrzymuje się jeszcze władza cesarza i rządy Prawa.

Aureliusz, wyniesiony do godności lorda, za zgromadzone skarby nabywa majątek ziemski i wchodzi w skład miejscowej arystokracji, natomiast Dalibor, odtąd już jako wielki heros, kupuje trzy statki, wyładowuje je zwierzętami jucznymi, prowiantem i sprzętem, zaciąga załogę i rusza na podbój mórz południowych i zachodnich.

Wielka tabela postaci (TOP 10)

Imię	Klasa	XP	Status
Gurczen	F-M 12	628 798	Alive
Septymiusz Aureliusz	F-M 9	256 341	Alive
Oktawian	F-M 8	202 205	Dead
Gunter	F-M 8	193 575	Dead
Baltazar „Czarny Rycerz”	F-M 8	187 065	Dead
Andrea	F-W 8	180 548	Dead
Fryderyk Złotousty	F-M 8	169 157	Alive
Ulryk	F-M 8	140 547	Dead
Dalibor „Zabójca Robotów”	F-M 8	140 039	Alive
Tomasz Wieczór	F-M 7	110 859	Dead