Jam jest Kargunt! "Dark Fort"

Dark Fort to niewielka gra fantasy przeznaczona dla jednej osoby. Opowiada o losach śmiałka imieniem Kargunt, który przemierza podziemia pod tytułowym fortem w poszukiwaniu sławy i skarbów. Z okładki dowiemy się, że autorem niewielkiej broszurki (liczy tylko 2 kartki) jest Pelle Nilson, rok wydania to 2018, a gra położyła fundament pod popularny Mörk Borg. Czy tak faktycznie było, nie wnikam. Obecnie można ją nabyć tylko wraz z Feretory, czyli zinem-dodatkiem do Mörk Borg właśnie. O istnieniu Dark Fort dowiedziałem się dopiero z Cornego Gronia, i od razu postanowiłem zagrać w pierwowzór gry Jakuba Skurzyńskiego.

Jak już wspomniałem, przygoda osadzona jest w podziemiach (i tylko tam). Klimat jest oldskulowy, mamy meduzy i bazyliszki, trolle i gobliny, magów i kultystów, tajemnicze postaci i pułapki. Co do mechaniki, mógłbym w zasadzie powtórzyć to, co napisałem w recenzji Cornego Gronia, który opiera się o Dark Fort dość wiernie. Naszym celem jest zdobycie sześciu rozwinięć. Loch powstaje losowo, rozbudowując się wraz z eksploracją. Przypomina to Solo Dungeon Adventures Gary'ego Gygaxa, ale w ogromnym uproszczeniu – zamiast kupy tabel z dokładnymi wyliczeniami, pod jakim kątem biegnie skośny korytarz, mamy prosty rzut 2d6. Jedynym atrybutem Kargunta są hapeki, możemy posługiwać się dowolną bronią i magicznymi przedmiotami. Przeciwników nie ma może zbyt wielu (4 słabych i 4 mocnych), ale są ciekawie zaprojektowani. Walka oparta o rzuty pojedynczą kostką (gra wykorzystuje wyłącznie d6 i d4) jest szybka i wystarczająco emocjonująca. Na dłuższą metę ciut drażni mnie jednak zliczanie rozmaitych punktów (życia, pobitych potworów, zwiedzonych miejsc, srebra i zasobów), ciągle musimy coś notować i być ostrożnym. Zdarzyło mi się np. pomylić kolumny i odpisywać srebro zamiast życia, ale na szczęście w porę się zorientowałem.

Jak dotąd zagrałem w Dark Fort dwa razy. Pierwsza rozgrywka trwała ok. 45 minut (akurat tyle, by przesłuchać album Gnoll) i zakończyła się zgonem. Druga była już znacznie dłuższa i udało mi się wygrać. W trakcie zwycięskiej partii zbadałem 64 pomieszczenia. Niewątpliwie miałem wiele szczęścia, ale też zaprocentowało doświadczenie zdobyte podczas gry w Corny Groń. Parę razy było gorąco. Im bliżej byłem ukończenia, tym bardziej wściekały mnie pułapki i wieszcz (tutaj nie można uniknąć gry w zagadki). Nie miałem już płaszcza niewidzialności, a na kości jak na złość wypadały spotkania z meduzami, które mają moc zamiany w kamień. Miałem sporo pieniędzy, ale nie mogłem napotkać kupca. Gdy wreszcie go dorwałem (zostały mi marne 2 punkty życia!), kupiłem od razu pięć mikstur uzdrawiających i... kolejne rzuty przyprawiły mnie o palpitacje serca: 1, 1, 1, 1, 2. Szczęśliwie, zaraz potem awansowałem i wylosowałem podarek w postaci pakietu mikstur.

Jak wypada Dark Fort w porównaniu z Cornym Groniem? Gra Jakuba Skurzyńskiego jest niewątpliwie bogatsza w treść, bardziej urozmaicona i wszechstronna. Dodaje ciekawe miejsca specjalne (Rezydencja Jaśnie Pana, tytułowy Corny Groń), lochy oraz Punkty Światła (osadę, bacówki), gdzie można odpocząć, podreperować zdrowie i pohandlować. Znosi typowo staroszkolne sytuacje typu save-or-die, gdzie przetrwanie postaci uzależnione jest od jednego rzutu (np. wspomniany wzrok meduzy). To akurat minus, ale to kwestia osobistych preferencji. Z drugiej strony, wprowadza pewne utrudnienie w postaci ograniczenia liczby przedmiotów, które może nieść bohater. Corny Groń jest bardziej grywalny i trudniej wyczerpać oferowane przezeń możliwości. W DF po prostu łazimy po lochu i próbujemy nie umrzeć, aż nabijemy potrzebne do awansu punkty.

A jednak świetnie się bawiłem, prowadząc Kargunta przez podziemia Mrocznego Fortu! Gra jest mega prosta, króciutka i dobitnie ukazuje, że nie trzeba mieć grubaśnej księgi wypełnionej drobiazgowymi przepisami, aby na złamanie karku rzucić się w wir niebezpiecznych przygód. Zasady walki przypadły mi do gustu, są bardziej łaskawe i przystępne dla początkującej postaci niż OD&D lub T&T. Dark Fort znakomicie nada się do wprowadzenia nowego gracza w arkana RPG. Czy teraz sięgnę po Mörk Borg, tego nie wiem. Niewykluczone, że po prostu przerobię DF na normalną przygodę. Na dłuższą metę trzeba by dodać więcej miejsc, potworów, przedmiotów i interakcji, ale dla chcącego nic trudnego.

Ocena: 8/10

Mroczny Fort